به باور من مبارزه با حجاب اجباری در فرایند گذار از جمهوری اسلامی، موقعیت و حوزه ستیز پهن دامنه و قدرتمندی را خلق کرده است.

این مبارزه نه فقط برای احقاق حقوق زنان، بلکه در مداری بالاتر برای عریان کردن شکست سلطه و سیطره حکومت نه فقط بر تن زن، بلکه بر پیکر جامعه است.

گرانیگاه راهبرد سرکوب “جنبش انقلابی” توسط حکومت، زنان هستند و از قضا مرکز ثقل راهبرد پایان دادن به جمهوری اسلامی توسط مردم هم، زنان هستند.

۱- از زنان دلیر و مبارز ایران تقاضایی دارم، علی‌رغم تهدید، فشار و سرکوب اجازه ندهیم حکومت با اعمال حجاب اجباری اقتدار پوشالی و سستش را تداوم بخشد و به نمایش بگذارد. ما می‌توانیم کنش‌های جمعی و فردی‌ای را در سرپیچی از حجاب اجباری، به منظور شکستن سلطه حکومت دینی، به حوزه‌های “کنش جمعی” جنبش “زن، زندگی، آزادی” بیفزاییم و هر خیابان، میدان و محله‌ای را به “حوزه‌های مقاومت و ستیز” با حکومت تبدیل کنیم.

۲- من از باورمندان به حجاب تقاضایی دارم که حداقل برای احترام به باور خودشان به حجاب، علیه حجاب اجباری اقدام موثر، اعتراضی و بازدارنده کنند و در تدارک‌ مرگ مهسای دیگری توسط حکومت، صف خود را از صف سرکوبگران دینی جدا کنند.

نرگس محمدی / زندان اوین