مریم رئیس دانا
تنها راه نجات ایران یک چیز است و آن خود ایران است.
باید تا توان داریم از فرهنگ ایران بنویسیم، به فرهنگ باشد روان

نسیم سلطان‌بیگی
ما بر درگاه اندوه می‌رقصیم الای عزیزم
این روزها غم از هر سو حمله می‌کند، از آتش جنگ خالی نمی‌شود و ایران از بوی مرگ. در غزه نسل کشی می‌کنند،

مینا عبدی
کاظم یک زن نامریی بود، اما وقتی غلامعلی می گفت: کاظم، ترخون! از پستوی مغازه یک زن تپل با یک دسته ترخون ظاهر می شد و باز به چشم

طلیعه اکبری
بعد از مدت‌ها حالم خیلی خوبه، خستگیام کمتر شده، زندگیم مرتب‌تر شده، خیالم کمی راحت‌تر وقرمزیام بیشتر و صد البته که تاثیر اومدن پدر

محبوبه موسوی
در هامون «آنی» هست که هر بار تماشایش میکنی تکه ای از زیست سرکوب شده روشنفکر ایرانی را در او می یابی؛ شاید بخشی از خودت را.

شوکا حسینی
مرگ یک زیبا، مرگ یک زیبا نبود
مرگ یک زیبا، مرگ یک زیبا بود.
و تو آرمیتای زیبا که چندبار به قتل رسیده‌ای، چند بارش را من نمی‌دانم

لیلا سامانی
دستهام سنگین‌اند، توی سرم صدای نوار کاستی‌ست که داخل ضبط صوت پیچیده شده و میان ناله‌ و زوزه‌هایش صدای گریه دخترکی‌ست. بچه‌ها دورش