«تنها حقّی که دارید حقِّ نفس‌کشیدن است»
جامعه‌ی بهائیان ایران، در روزها و هفته‌های اخیر با موجِ جدیدی از بازداشت‌های پرشمار و اقدام‌های تحقیرکننده در چارچوب مرحله‌ای تازه از یک سرکوبِ ددمنشانه و بی‌ترحّم رو به رو ست. این تازه‌ترین مرحله از آزار و اذیّتِ «ز گهواره تا گور» بهائیان است که این بار شاهد دفن اجساد عزیزان خود در گورهای دسته‌جمعی زندانیان سیاسیِ هستند که در تابستان سال ١٣٦٧ توسّطِ رژیم اعدام شدند.
گورستان خاوران در حاشیه‌ی فقیرنشین جنوبِ شرق تهران که در پی استقرارِ جمهوری اسلامی در ایران «لعنت‌آباد» نام‌گرفته است در اصل گورستان اقلیّت‌های مسیحی، زرتشتی و یهودی بوده‌است که حق نداشتند مردگان خود را در گورستان مسلمانان دفن‌کنند. رژیم ایران در سال ١٣٦٧ (١٩٨٨ میلادی) با حفر دو گور دسته‌جمعی در خاوران اجساد صدها زندانیِ سیاسی اعدام شده در جریان کشتار زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران را در این دو گور دفن‌کرد.
از سال ١٤۰۰ (٢۰٢١) به این سو، جمهوری اسلامی در این دو گور دسته جمعی است که بهائیان را به دفن اجساد مردگان‌شان مجبور می‌کند. یک خاک‌سپاری بدون سنگِ گور و بدون مراسم. ادامه مطلب را اینجا بخوانید.
به قلمِ: ژان-پیر پِرَن(١)
برگردان به فارسی: فواد روستائی/ منتشر شده در ایران امروز