جشنوارۀ فیلم‌های ایرانی پراگ وارد دومین دهه فعالیت خود شده و یازدهمین دورۀ آن با موضوع «مقاومت مدنی» از ۲۷ دی ماه در جمهوری چک آغاز به کار می‌کند.
در آغاز دهۀ جدید، برگزارکنندگان این جشنواره با رویکردی متفاوت به گزینش فیلم‌های سینمایی پرداخته‌اند.
جشنواره‌ای که در آغاز فعالیتش بیشتر روی عنصر ناشناخته بودن سینمای ایران در جمهوری چک متمرکز بود، از سال گذشته و همزمان با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ تحت عنوان جنبش «زن زندگی آزادی»، رویکردی متفاوت در مورد سینمای امروز ایران را در پیش گرفته است.
این بار ۱۹ فیلم حاضر در این جشنواره برآیند نگاه فیلمسازان مستقلی است که برخی از آن‌ها مانند «علت مرگ: نامعلوم» ساختۀ علی زرنگار در داخل ایران با مانع سانسور برخورد کرده‌اند و یا فیلمسازانی که نسل اول ایرانی-آمریکایی‌هایی هستند که مانند لیام لپینتو، کارگردان «کلاغ پیر جوان»، تجربۀ متفاوتی را در جغرافیایی دور به تصویر کشیده‌اند.
سپیده فارسی، کارگردانی که سال‌هاست فیلمسازی در «تبعید» را تجربه می‌کند نیز با کار تازه‌اش «پری آبادان» به پراگ آمده است.
کاوه دانشمند، مدیر هنری جشنوارۀ فیلم‌های ایرانی پراگ، و همکارانش با شعار «نادیده نگیر!» جشنواره یازدهم و سینمای ایران را درکنار فیلم‌هایی از کشورهای همسایۀ ایران هم قرار داده‌اند.
در این فرصت فراهم‌شده، مخاطبان جشنواره می‌توانند فیلم بحث‌برانگیز «حوا، مریم، عایشه» ساختۀ صحرا کریمی، کارگردان افغان، و یا فیلم «حدیث»، کاری از نزرین آقامالیف کارگردان اهل باکو، را همراه با کارهایی از کارگردان فلسطینی ایلیا سلیمان و یا فیلمساز نپالی کِنتسه نوربو به تماشا بنشینند.
هرچند رفته‌رفته صدای سینمای رسمی داخل کشور در جشنواره فیلم‌های ایرانی پراگ آرام‌تر به گوش می‌رسد، جشنوارۀ امسال فیلمی را هم روی پرده می‌برد که می‌تواند حس نوستالژی سینمادوستان ایرانی را تحریک کند.
«آهو» اولین کار سینمایی منتقد سینما هوشنگ گلمکانی در مقام کارگردان است که ادای دینی است به پرویز دوایی، منتقد سرشناس سینمای ایران، که پنج دهه گذشته را در پراگ و به دور از هیاهوی سینما با ترجمه‌ها و گهگاه مقاله‌هایش سپری کرده است.
کاوه دانشمند می‌گوید حضور این دو چهرۀ سینمای ایران یک اتفاق ویژه برای این جشنواره است.
منبع :رادیو فردا