مریم رئيس‌دانا
او نرگس محمدی به‌دنیا آمد، اما نرگس محمدی شد.
آدمی در زندگی یا برنده است یا بازنده، ولی خود باختن یا خود بردن فقط یک رویداد است. آن‌چه اهمیت دارد تلاش برای شدن است.
درواقع آن چه یک مدل ذهنی را شکل می‌دهد همان وقت، تلاش، دانش، و مقاومتی‌ست که مصرف می‌شود تا یک بودن به یک شدن برسد.
نیروهای قهریه شاید حتا بتوانند انسان صاحب یک مدل ذهنی را بکشند، ولی مدل ذهنی حتا با کشتن آن فرد نابود نمی‌شود. به عبارت دیگر ایده، ذهنیت یا مدل فکری هرگز از بین نمی‌رود.
نرگس محمدی یک مدل ذهنی‌ست. این‌که در آینده این نرگس محمدی در جهان سیاسی و اجتماعی چه واکنشی داشته باشد برای من اهمیت دارد، این که آیا در آینده باز هم سمت روشن حقیقت بایستد برایم اهمیت دارد، ولی مهم‌تر برایم همین نقطه است، این فراز از مقاومت و خواست انسانی او.
و آن‌چه در این روزهای سیاه ایران مرا بیش‌تر ارادتمند امید می‌کند همین نمونه‌هاست.
من به امید ارادت دارم.
من به نرگس محمدی‌شدن ارادت دارم.
امیدداشتن یعنی مقاومت یعنی پیروزی.
شاد زی
دیر زی