در هفته‌ای که گذشت، یک پرستار دیگر به زندگی خود پایان داد؛ ۳۲ ساله بود و اهل کرمانشاه. هفته اول فروردین هم یک متخصص قلب و عروق خودکشی کرد. این دو خبر تلخ پروندۀ خودکشی‌ها در کادر درمان را قطورتر کرد. فشارهای کاری و روانی بر کادر درمان از مهم‌ترین دلایل خودکشی‌ها عنوان می‌شود.
این در حالی است که به‌رغم کمبود شدید پرستار در بیمارستان‌ها، قراردادهای کاری کوتاه‌مدتِ ۸۹ روزه با آن‌ها منعقد می‌شود. این نوع قرارداد پرستاران را از بسیاری از حقوق خود و ادعاهای بعدی در صورت بیکار شدن محروم می‌کند و خود آن‌ها از آن با عنوان قرارداد «کارگران فصلی» یاد می‌کنند.
با وجود هشدارهای انجمن علمی روانپزشکان ایران به وزارت بهداشت و دولت ابراهیم رئیسی در مورد وضعیت وخیم روحی کادر درمان به‌خصوص پس از همه‌گیری کووید- ۱۹ و آمار خودکشی‌ها، هنوز اقدام خاصی برای اصلاح و بهبود شرایط صورت نگرفته و خبرهای مربوط به مهاجرت یا درگذشت کادر بهداشت و درمان به ترجیع‌بند اخبار رسانه‌ها تبدیل شده است.
در سال جاری، موضوع خودکشی کادر بهداشت و درمان ایران با مرگ یک متخصص جوان قلب در هفته اول فروردین و یک پرستار در کرمانشاه دوباره مطرح شد. تعداد دقیق خودکشی‌های پرستاران به‌طور رسمی مشخص نیست، اما تعداد آن نگران‌‌کننده است.
وضعیت وخیم پرستاران
۲۱ فروردین خودکشی ساسان، پرستار ۳۲ سالۀ بیمارستان «امام خمینی» کرمانشاه، خبرساز شد. او در بخش مسمومیت که مرتبط با «خودکشی» است، کار می‌کرد و در همان بخش هم جان سپرد. گزارش شد که پس از تمدید نشدن قراردادش، به‌دلیل فشارهای روحی، به زندگی‌اش پایان داد. ادامه مطلب را اینجا بخوانید.
منبع: رادیو فردا