صوفیا نصرالهی
در روزگار ناامیدی مطلق، نگاهی شبیه دورفمن لازم است. “من سرگذشت یأسم و امید” را که خواندم

طاهره نمازی
این خیانتها و این ظاهر سازی ها مربوط به این دوران گذر است.
یعنی باز ما برمی گردیم به همون اصالت

افروز کاظم زاده
یکی از تفریحات من در خیابان ها ی شلوغ تهران ، وقتی ساعتها در ترافیک گیر می‌افتم. دیدن پنجره های خانه‌هاست‌، که

السا مورانته
اروتیسم تأیید خود به خودی زندگی، و عنصر حیاتی جوهر انسانی است. ما نمی توانیم آن را به عنوان یک موضوع تحقیرآمیز در نظر

مهشید میرمعزی
مردم همواره به زندگی خصوصی و ویژگی‌های اخلاقی افراد مشهور علاقه‌مند بوده‌اند. اطلاعات ما از زندگی هنرپیشگان

مهتا بذر افکن
برخی از مسئولان برای فقر و استیصال کنونی که مردم ایران دچارش شده‌اند بنگلادش را مثال می زنند. اما بنگلادش

نیره طهوری
سالها پیش در دبیرستان مرجان، واقع در خیابان کاخ سابق (فلسطین کنونی) روبه روی خیابان دمشق درس می خواندم