مهین فخیم زاده
من نمی فهمم چرا هیچ کس نمی نویسد از مردهــا
از چشم ها و شــانه ها و دستهایشــان
از آغوششان،
از عطر تنشـان،
از صدایشــان…
پررو می‌شوند؟
خب بشوند!
همانطور که می دانیم طی یکسالی که از قیام مهسا – ژینا می گذرد، آثار هنری متعدد و متنوعی از طراحی و عکس و نقاشی گرفته تا موسیقی تولید و منتشر گردیده، کانال تلگرامی
در میانه قطعات موسیقی، منتخبی از اشعاری که طی سال گذشته در این برنامه خوانده شده، تقدیم می‌شود.
از آغازِ خیزش «زن، زندگی، آزادی» تا به امروز، بیش از ۵۰۰ آهنگ ساخته شده که سهم دانشجویان موسیقی از
شیدا محمدی
سال هزار وُ چهارصد بود شاید هم چهار صد وُ یک فرقی نمی‌کرد یک به یک هنگ می‌شدیم در خانه در خیابان
ابوالفضل قدیانی
در آستانه سالگرد جنبش اعتراضی – انقلابی و البته مسالمت آمیز و خشونت پرهیز زن، زندگی، آزادی هستیم. جنبشی پر برکت و تحول‌آفرین که با شهادت
داریوش معمار
غروب ۲۲ شهریور سال ۱۴۰۱ وقتی ایرانیان به روال معمول سال‌های اخیر، درگیر مشکلات اقتصادی عدیده بودند، گشت ارشاد دختری را دستگیر کرد که کشته شدن او در زمان بازداشت، نقشی تازه در تاریخ ایران رقم زد.
یوسف جاویدان
کمابیش از اوان دهه‌ی نود میلادی نیازهای گلوبالیسم و ارزش‌های پسامدرن دست در دست هم فضای فرهنگی نوینی را به وجود آوردند که شاخصه‌ی آن چندفرهنگ‌گرایی یا چندگانگی فرهنگی بود.(۱) این چرخش فرهنگی و اجتماعی فرصت مناسبی برای لابیگران فراهم آورد تا به راحتی سازش با دولت اسلامی را در رسانه‌های غربی توجیه کنند. در زیر این چتر حمایتی نیرومند کارگزاران نایاک و هم‌اندیشان سکولار آنان در اندیشکده‌ها با بهره‌گیری از رانت رسانه‌ای در شکل دادن به اندیشه‌ی همگانی در غرب نقش بارزی داشتند.
در این فضای جدید ‘پسااستعماری’ نمایندگان نایاک در تبلیغ‌های خود گاهی از این زاویه حرکت می‌کردند که دارند
