جانباختگان آبان ۱۴۰۱     پارمیس هم‌نوا، ۳ آبان ۱۴۰۱   پارمیس عکس خمینی را از کتاب درسی‌اش پاره کرده بود. ماموران رژیم وقتی به مدرسه رفتند، همه را تفتیش کردند سند این “جنابت”

دیگردلاوران جانباخته ی شهریور- آبان  ۱۴۰۱       شیر زنان دیگری، در رزم دلیرانه برای آزادی جان خود را نثار کرده اند. اکنون ازآنان تنها نامی می دانیم و دست بالا چند سطری.

از چیدن بال چلچله ها تا خون قناری ها         از  آغاز خیزش ۱۴۰۱ در ایران که  با قتل حکومتی مهسا ، ژینا، امینی بالا گرفت، صدها نفر کشته و هزاران

روزهایی هست که در آن، نوشتن میتواند درست مانند یک هفت تیر که انگشت بر ماشه اش گذاشته باشم بسیار خطرناک شود… ~ مارتا ریورا/ دومینیکن

بیرﻭﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﻟﻒ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﯾﻞ ﺟﺰﯾﯽ ﺍﺯ ﭘﻮﺷﺶ ﺯﯾﺒﺎﯾﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭﻫﯿﭻ ﻣﺮﺩ ﺍﺻﯿﻞ ﻗﺸﻘﺎﯾﯽ ﻭﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﯾﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺷﺎﻟﯿﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﺎﻕ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺷﺎﻟﯿﮑﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﺍﻧﺪ ﮔﺮﮒ

جهان آزاد دست‌کم سی سالی است که در پی بازدارندگی (containment) جمهوری اسلامی است. این سیاست، نظام ولایی را در تنش‌افروزی برون مرز و سرکوب درون مرز باز نداشته و بی‌تردید شکست خورده است.

من هیچ چیز را از یاد نمی‌برم، نه قتل مهسا امینی را، نه آبان ۹۸ را، نه آن آدم‌کش را که در تلویزیون قهرمان اعلام شد، نه قتل آن هم آدم را در هواپیما

شهریور یا برج سنبله یا دوشیزه، تنها چهره‌ی زنانه در برج‌های دوازده‌گانه‌ی عصر قدیم است. بسیاری از تمدن‌ها این صورت فلکی را به شکل زنی با بال‌های فرشته‌مانند، با خوشه‌ای از گندم در دست

ژینا امینی، دختر۲۲ ساله، سنندجی که او را مهسا هم صدا می زدند، آمده بود تهران. برای نترسیدن  به وقت بوسیدن؟ برای دانش آموزها؟ برای آینده؟ برای زن زندگی آزادی…؟ ….نه، او که تازه

گزارش الهه محمدی، خبرنگار هم‌میهن از مراسم خاکسپاری مهسا امینی: مردم گروه گروه راهی قبرستان آیچی شده بودند. زن و مرد، کودک و پیر. و با چشم‌های گریان منتظر پیکر مهسا امینی بودند. اول