مهشید زمانی
فیلمهای بسیاری هستند که از جشن سال نوی میلادی به عنوان ستینگی (setting)برای نمایش نقطه اوج یا صحنه

تهمینه مفیدی
می‌دونی من اسم بیشتر زنایی که باهاشون بودم رو یادم نمیاد. اما رنگ پوستشون رو خوب یادمه. اون نرمی یا

مینو بدیعی
استاد گرانقدر ، هرگز بهترین گزارشم را ننوشتم ، آن را که خود می خواستی ، هرگز نتوانستم در سپهر مطبوعات ایران ،

لیلا سامانی
زندگی شخصی مارک تواین سرشار از تلخکامی و اندوه بود.او که شیفته‌ فرزندانش بود دختر بزرگش سوزی را

شیوا شکوری
وقتي كتاب را بستم، هماني نبودم كه كتاب را باز كردم . دريچه اي نو در برابر چشم هاي ذهني ام گشوده شده بود.

تهمینه مفیدی
نج هفته گذشته، پاهایم را روی ذغال داغ می گذاشتم و از رختخواب بیرون می آمدم، ورزش می کردم، حرف می زدم و

بهناز جلیل پور
من تقریبا از ۱۵ سال پیش چمدان‌های سفر و مهاجرتم را بستم، اما به اندازه تمام این سال‌ها بالقوه موند. یعنی این جوری

محبوبه موسوی
دیشب لامینور زنده‌یاد مهرجویی را دیدم. بعد یادم آمد قبلا هم در یکی از کانال‌های گذری فیلم، جسته گریخته، فیلم را دیده‌ام

صوفیا نصرالهی
در روزگار ناامیدی مطلق، نگاهی شبیه دورفمن لازم است. “من سرگذشت یأسم و امید” را که خواندم

طاهره نمازی
این خیانتها و این ظاهر سازی ها مربوط به این دوران گذر است.
یعنی باز ما برمی گردیم به همون اصالت