افروز کاظم زاده
یکی از تفریحات من در خیابان ها ی شلوغ تهران ، وقتی ساعتها در ترافیک گیر می‌افتم. دیدن پنجره های خانه‌هاست، که
السا مورانته
اروتیسم تأیید خود به خودی زندگی، و عنصر حیاتی جوهر انسانی است. ما نمی توانیم آن را به عنوان یک موضوع تحقیرآمیز در نظر
مهشید میرمعزی
مردم همواره به زندگی خصوصی و ویژگی‌های اخلاقی افراد مشهور علاقه‌مند بوده‌اند. اطلاعات ما از زندگی هنرپیشگان
مریل استریپ
من هرگز صورتم را جراحی پلاستیک نمی کنم. هرگز به جراحان اجازه نمی دهم چین و چروک های پیشانی ام را از بین ببرند،
مهتا بذر افکن
برخی از مسئولان برای فقر و استیصال کنونی که مردم ایران دچارش شده‌اند بنگلادش را مثال می زنند. اما بنگلادش
لیلا سامانی
در میان حجم خاطرات شطرنجی کودکی‌ام خودم را می‌بینم دختربچه سیاه و سفیدی نشسته کنار در خانه عمه روی سکو
نیره طهوری
سالها پیش در دبیرستان مرجان، واقع در خیابان کاخ سابق (فلسطین کنونی) روبه روی خیابان دمشق درس می خواندم
مهشید زمانی
نگاه کردن به این عکس دیگر فراتراز نگاهی است همراه با نوستالژی به عکسی قدیمی از دو هنرمند تأثیرگذار.حتما کسانی تاریخ هنر دان
شبنم طلوعی
سال ٥٧ سال غریبی بود به چشم كودك هفت ساله. آنهمه آتش توی خیابان، آنهمه فریاد، و آن سربازهای گل به نیزه ی خندان، كه كنار ردِ
صوفیا نصرالهی
مامان گفت عکس‌هات چه خوب شده…چه آبرومند افتادی و البته خودش هم متعجب بود از حرفش چون من تهران هم همین لباس‌ها را تنم